نگرش موفقیت

نگرش مهم‌ترین اصل در رسیدن به هر چیز است. آیا نگرش همه‌چیز است؟ خیر. قطعاً همه‌چیز نیست؛ اما روی همه‌چیز تأثیر دارد. واقعاً به صحبت برخی اساتید موفقیت درباره باورها اعتقاد ندارم. این‌که نگرش و باور همه‌چیز است و کافی است به چیزی باور داشته باشید و آن چیز اتفاق می‌افتد؛ اما معتقدم نگرش بر همه‌چیز تأثیر می‌گذارد. نگرش ما مشخص‌کننده نحوه نگاه ما به هر چیز است. این‌که ما چه عکس‌العملی در قبال اتفاقات مختلف نشان دهیم؟ این‌که خود را چقدر شایسته بدانیم و بر مبنای آنچه خود را شایسته آن می‌دانیم چقدر تلاش کنیم؟ این‌که رفتارهای ما و برداشت‌های ما از هر مسئله‌ای چه چیزی باشد؟ تمام این موارد بستگی به نگرش ما دارد.

در بسیاری از صنف‌های کاری و درست در شرایط یکسان اقتصادی و جغرافیایی، یک یا چند فرد بسیار موفق هستند. آن‌ها کسانی هستند که با درک درست شرایط و با استفاده از موقعیت‌ها می‌توانند زمینه‌ساز موفقیت در زندگی خود شوند. دیگران درست در همان شرایط و با همان موقعیت به هیچ موفقیتی نمی‌رسند. اصل اساسی، نحوه ادراک و برداشت اشخاص از آن شرایط است که ما آن را نگرش می‌نامیم.

به این‌که نگرش و باور همه‌چیز است و کافی است به چیزی باور داشته باشید و آن چیز اتفاق می‌افتد عقیده ندارم.

افراد مختلف در شرایط یکسان و نسبت به پیشنهادهای دقیقاً یکسان پاسخ‌های بسیار متفاوتی می‌دهند. افراد مختلف با ایده‌های کاری یکسان و در شرایط کاملاً یکسان کارهای کاملاً متفاوتی انجام می‌دهند. همه این‌ها نشان‌دهنده نگرش متفاوت است.

نگرش ما مشخص‌کننده تصمیم‌ها و رفتارهای ماست و نقش غیرقابل‌انکار و تعیین‌کننده‌ای در موفقیت دارد. برای موفق شدن لازم است که حتماً نگرش موفقیت را داشته باشید.

بسیاری ادعا می‌کنند که نگرش همه‌چیز است و تنها کافی است شما باور کنید تا اتفاقی در زندگی شما بیافتد. یا باور کنید که می‌توانید و آنگاه خواهید توانست. می‌توان گفت این ایده احتمالاً طرفدار زیادی دارد. دلیل آن این است کهم ایده بسیار جذاب و دل‌فریبی به نظر می‌رسد؛ اما درواقع متأسفانه بیشتر عوام‌فریبانه است. نگرش نمی‌تواند جایگزین خیلی چیزها شود. آیا من اگر باور کنم که می‌توانم در همین سن بهترین بازیکن فوتبال شوم یا بهترین آهنگ‌ساز یا خواننده واقعاً این اتفاق می‌افتد؟ خیر. ضمن آن‌که بسیاری را می‌شناسم که واقعاً و عمیقاً باور دارند که در زمینه خاصی بهترین هستند. این در حالی است که آن‌ها در عمل بهترین نیستند. به همین دلیل دارای اعتمادبه‌نفس کاذب می‌شوند. این اعتمادبه‌نفس کاذب باعث ایجاد رفتاری در آن‌ها می‌شود که نتایج خوشایندی برای ندارد. پس نگرش همه‌چیز نیست اما بر همه‌چیز اثرگذار است. نگرش مثل رنگی است که شما بر دفتر زندگی خود می‌پاشید. زندگی شما پر از طرح‌های مختلف است؛ اما می‌توانید آن را با رنگ شاد و دلربایی پر کنید یا با رنگ تیره و دلگیر. نگرش به رفتار شما و به تصمیم‌های شما جهت می‌دهد.

نگرش به رفتار و تصمیم‌های شما جهت می‌دهد.

 نگرش مجموعه احساس‌ها و باورها و تفکرات شما در درونتان است. این مجموعه بر اساس تجربیات و اتفاقات گذشته شما ایجاد شده است. خیلی ساده می‌توان نگرش را مجموعه چارچوب‌های ذهن شما تعریف کرد. ذهن شما بر اساس این چارچوب‌ها اطلاعات دریافتی از محیط اطراف شما را فیلتر کرده و در اختیار شما می‌گذارد. شما دنیا را چطور می‌بینید؟ حرف‌های و ایده‌های دیگران را چطور برداشت می‌کنید؟ از شرایط فعلی چه دیدی دارید؟ همه این موارد به نگرش شما بستگی دارد.

نگرش شماست که باعث انتخاب رفتارهای مختلف در شما می‌شود. اینکه دو نفر در شرایط دقیقاً یکسان دو کار مختلف را انجام می‌دهند و در برابر اتفاق دقیقاً یکسان دو واکنش و عکس‌العمل مختلف را نشان می‌دهند ناشی از نگرش متفاوت آن‌ها است.

نگرش در درون شماست و نتیجه و میوه آن در بیرون شما. آنچه اکنون هستید و آن‌گونه که می‌اندیشید، ارزش‌های شما و ضد ارزش‌های شما، علایق و رفتار شما ناشی از نگرش شماست. به‌طورکلی هر ارتباط شما با دنیای بیرون، هر برداشت شما از دنیا و هر رفتار شما در قبال دنیا برگرفته از نحوه نگرش شماست.

نگرش شماست که باعث انتخاب رفتارهای مختلف در شما می‌شود. نگرش در درون شماست و نتیجه و میوه آن در بیرون شما.

تمام بخش‌های زندگی شما تحت تأثیر نگرش تاکنون شما بوده است و آینده شما هم تحت تأثیر نگرش ازاین‌پس شما خواهد بود.

تفاوت بین نفر اول المپیک و نفر دوم، تفاوت بین مدال طلا و نقره و تفاوت بین کسی که از حادثه‌ای جان سالم به در می‌برد با کسی که از همان حادثه جان به در نمی‌برد در نگرش اوست. بله نگرش و باور نمی‌تواند به‌تنهایی من یا هرکس دیگر را بدون تمرین بدون مهارت و … به سطح اول یک رشته ورزشی ببرد؛ اما برای کسانی که در آن سطح هستند نگرش آن‌هاست که تعیین می‌کند کدام‌یک موفق‌تر می‌شوند. تفاوت بین نفر اول و دوم در یک مسابقه دو یا مسابقه اسب‌سواری بسیار ناچیز است. کمتر از ثانیه و گاهی حتی در حد صدم ثانیه؛ اما این چند صدم ثانیه اختلاف زمان چگونه بین این دو نفر ایجاد می‌شود. این نگرش نفر اول است که او را چند صدم ثانیه سریع‌تر به خط پایان می‌رساند.